Nog 494 km naar ....

De camping van gisteren was niet om over naar huis te schrijven. Wat ik nu dus toch doe is omdat je ergens moet beginnen. Ik was de enige gast en de muggenolie werkte hier niet goed. Ik ben van arrenmoede maar in de auto gaan zitten eten en dat was wel weer lekker, ik had nl eerder op de dag uit een zelfbedieningsviswinkel op een klein eilandje een stuk gerookte zalm gekocht en die smaakte opperbest. Daarna snel in de tent gekropen en als een blok in slaap gevallen. Ik kreeg nog net mee dat het begon te regenen en dat was voor het eerst deze week. Zaterdag morgen was ik vroeg wakker en al snel had ik het ontbijt gemaakt (= koffie gezet). De muggen waren ook alweer van de partij dus besloot ik maar snel te vertrekken en later elders te ontbijten. Na de ochtendworsteling met de pop-up tent, ja dat ding heet niet voor niets niet pop-in tent, was ik om 6:30 al aan het rijden.
Om half 10 passeer ik Umea en nu is het officieel, noordelijker dan dit punt ben ik nog nooit geweest. Ik was al wel eens een keertje in Umea ivm een werkbezoekje aan de fabriek van Pharmacia waar oa de Akta systemen in elkaar worden gesleuteld. Overigens nog nooit zo’n zinloos werkbezoek gehad, we waren met een delegatie van 5 M/V sterk en los van een leuke rondleiding eigenlijk niets besproken waar later nog iemand op terug is gekomen, maar het was destijds wel gezellig.
Om 12:30 kom ik in LuLea (what's in a name). Ook hier is weer een Gammla deel wat ik bezoek. Dit blijkt een kerkdorp te zijn wat zelfs op de werelderfgoederenlijst van Unesco staat. Nu wil ik niet lullig doen maar het was een kerk met een flinke verzameling kleine rode tuinhuisjes en meer niet.Wel was er toevallig een leuk rommelmarktje en ik heb er zowaar nog iets gekocht. Ik zag een rugzakje van opvallend soepel leer. De verkoopster die eerst niet bij haar tafeltje was wist me, toen ik er de 2e keer langsliep, te vertellen dat het gemaakt was van elandhuid. Kijk da’s nog eens iets aparts en voor 15 euro vast een koopje.
Verder gaat de reis en om 15:00 uur laat ik de Botnische golf achter me. Net als ik me zorgen begin te maken of ik nog wel genoeg benzine heb in deze verlaten streek zie ik dat er in het volgende dorp een tankstation is, maar voordat het zover is komt er nog een rendier de weg op wandelen. Gelukkig zie ik deze nog op tijd want naast een stukje eland in de auto heb ik geen behoefte aan een stuk rendier op de auto. Het beest is nog fotogeniek ook en maakt nog een huppeltje op de weg voordat ik weer verder rijdt en hij/zij weer het bos induikt. Om 16:00 uur kom ik aan bij de Finse grens. Ik verlaat Zweden bij het plaatsje Overtornea en hiervandaan is het dus nog 685 km naar...... de NOORDKAAP!
Als ik zo door blijf rijden kom ik vast nog voor het donker aan (hihi). Er is hier helaas geen McDo (die zijn boven Stockholm erg schaars geworden en de internetverbinding die ik hier bij de grens kan ontvangen is helaas beveiligd anders had ik deze mail gelijk gepost.
Na nog eens 150 km houd ik het voor gezien en wil naar de dichtsbijzijnde camping. Deze blijkt 50 km verder noordwaarts te liggen, dus nog een tandje erbij. Het is een mooie plek aan de rivier alleen de muggen worden steeds agressiever. Ik had nog de fout begaan om zelf te koken: Kippeburgers met sperciebonen, aardappelpuree afgemaakt met groene pepersaus (kwam wel allemaal uit blik en pak hoor) en dat vonden de muggen ook wel interessant. Ik vlucht dus met mijn prakkie de auto in en besteed de eerste minuten om nog wat rondvliegende ongenode gasten te pletten tegen de voorruit en de bekleding (Oeps, dat geeft wel vlekken).
Al in de auto gezeten ook maar gelijk het verslagje afgemaakt en de foto’s bewerkt. Deze camping heeft gelukkig wel internet.